Soms verdwaal ik in een draak MAX.XXS 4+

Neem een blik achter de schermen via het fotodagboek van Lottie de Bruijn en Art-Jan de Vries. "Sprookjes vervelen nooit, zeker niet als Max. ze vertelt" aldus Trouw over Soms verdwaal ik in een draak. In dit avontuur trekken vier kinderen door het sprookjesbos. Ze ontmoeten mopperende kikkers, boosaardige heksen en hongerige reuzen. Maar gelukkig hebben ze een blaffende koffer bij zich, kunnen ze met mieren praten en vuur maken. En als ze heel lang en geduldig volhouden kunnen ze tot slot zelfs de vierkoppige draak verslaan. Deze bijzondere sprookjesvoorstelling maakte Moniek Merkx eerder in 1997 bij Theater Artemis. In 2007, tien jaar later, maakte Merkx bij Max. een 'remake' van deze theaterhit.

De quotes
"Een verfrissende remake van een klassieker uit het jeugdtheaterrepertoire" (Trouw).

"Een belangrijke troef in het stuk zijn de koddige geluiden en liedjes die het viertal begeleiden op hun tocht. Dat maakt het tot een aangenaam kijk en luisterspel, juist ook voor jonge kinderen. Aan het einde is de vierkoppige draak verslagen en werpt het jonge publiek zich na het applaus op de drakentongen op de speelvloer. Zo betasten ze de grens van spel en echt, van angst en dapper zijn - en daarover gaat dit fraaie toneelavontuur." (Volkskrant)

"Soms verdwaal ik in een draak is ingenieus, beeldend theater. Het bos is een verzameling stammen op wielen, die zo de suggestie van beweging wekken. (...) Een wondermooi stuk, een soort medley van sprookjes, die bij kinderen veel herkenningsmomenten teweeg brengt." (Elsevier) 

Makers
Regie: Moniek Merkx
Tekst: Pauline Mol
Regie: remake Dorien Folkers
Eindregie: Moniek Merkx
Spel: Lottie de Bruijn, Saskia Driessen, René Geerlings, Art-Jan de Vries
Muziek/geluid: Joop van Brakel
Decor: Sanne Danz (ontwerp), Sacha Zwiers (uitvoering)
Kostuums: Marike Kamphuis
Licht: Gé Wegman 

educatie